Joop ter Heul
Het kantoortje was klein en een beetje verborgen in het grote huis. Als ik er was, voelde het spannend en een tikje 
heilig. Als geweide en historische grond. De wanden vol boeken waren indrukwekkend. Net als sommige boeken zelf: brede ruggen die de bladzijden bijna niet meer konden vasthouden. Als klein meisje glipte ik soms naar binnen, keek met open mond rond en keerde dan snel terug naar de veilige keuken, waar de mensen waren.
Ik was tien of elf toen ik daar een boek vond met een ouderwets vrolijk meisje op de cover. Joop ter Heul. Joop was de afkorting van Josephine. Ze schreef brieven aan haar dagboek en die brieven begonnen altijd met Lief Dagboek. Anne Frank werd door Joop geïnspireerd om te schrijven aan haar lief dagboek. En ik ook.
Geheim dagboek
Mijn eerste dagboek was een mooi A5-formaat boekje met een geborduurd kaft. Mijn latere dagboeken waren boekjes met slotjes omdat mijn broer plagend had gezegd dat hij mijn dagboek had gelezen. Ik denk niet dat hij dat heeft gedaan. Toch maakte dat het dagboekschrijven spannender: het was geheim. Mijn geheim.
Toen ik puber werd, werd de status opgehoogd naar topgeheim. Ik schreef dingen in mijn dagboek die ik aan niemand vertelde. Ruzietjes waar ik me voor schaamde, kleine en grote verliefdheden, irritaties, verdriet. Ook gevoelens van eenzaamheid. Depressieve gedachten. Donker. Alleen.
Relativeren
Mijn dagboeken werden steeds belangrijker voor mij. Ik luchtte er mijn hart in, schreef van me af, bracht onder woorden hoe ik me voelde, zei ongecensureerd wat in me op kwam. Schrijven over wat ik meemaakte, voelde, dacht en deed, werd een dagelijkse ritueel. Een behoefte tot gewoonte gemaakt. Door te schrijven nam ik een beetje afstand, raakte ik niet zo in alles verstrikt, kon ik soms zelfs relativeren en lachen om iets kleins dat even zo groot leek.
Schaamte
De schaamte van een puber, voor al die kleine onschuldige dingen die een puber gigantisch vindt, kreeg een plek in de dagboeken. Daarmee werden de dagboeken zelf iets om me voor te schamen. Zo voelde het. En daarom heb ik ze later verscheurd. In kleine snippers, bladzijde voor bladzijde. Achteraf zo jammer.
Voor ons als volwassenen lijken kleine onschuldige dingen soms nog steeds groot en beschamend. De herinnering scheuren we liever in kleine snippers in plaats van ze te aanvaarden en te doorleven. Ons kleine innerlijke kindje zouden we beter gerust kunnen stellen, zodat zij/hij op kan groeien tot volwassenheid. Zo jammer als we dat niet doen.
Opnieuw schrijven in een dagboek
Na jaren schrijf ik weer in een dagboek. Ik type ’s avonds in een document hoe mijn dag was. Niet heel uitgebreid, maar wel iedere dag. In de ochtend schrijf ik met pen op papier, als onderdeel van mijn ochtendritueel. Soms schrijf ik een brief aan mezelf en het meest ga ik tien minuten of langer flowschrijven. Ik vind het fijn. Ik wil niet meer zonder. En daarom promoot ik het hier. Voor jou. Omdat het goed doet.
Net als vroeger brengt schrijven me veel: dingen onder ogen komen, helderheid over mezelf, vroegere pijn verwerken en verder komen met issues die ik lastig vind. Overzicht, inzicht, uitzicht. Een moment voor mezelf, aandacht voor mezelf, mezelf het waard vinden. Alleen dat al. De focus op me dankbaar voelen voor alles wat die dankbaarheid verdient.
Met een glimlach en blij gevoel
En, wat nieuw is, het brengt een verdieping die ik vroeger niet had. Het gevoel of het niet altijd alleen mijn hoofd is dat via mijn hand schrijft, maar ook mijn hart, mijn intuïtie, een hoger deel van mij. Regelmatig schrijf ik met een grote glimlach en een blij gevoel. Die glimlach en dat gevoel wens ik jou. Die wens ik jou zo van harte dat ik er een website en schrijfonderzoeken over heb gemaakt. Wat fijn dat jij het hebt gevonden en dat jij leest wat ik schreef.
Ben ik even je lief dagboek?
Lees vooral verder en schrijf vooral verder. En wil je mij als jouw mailcoach of counselor, dan ben ik graag een soort van luisterend, meedenkend en terugpratend ‘lief dagboek’ voor jou. Wie weet, schrijven jij en ik dan allebei met die lach en dat goede gevoel.
Graag tot snel schrijfs.
Anke
Schrijf jezelf next level is onderdeel van WunjoWelZijn