Perspectief van de kikker
Hoe de kikker precies de waterlelie ziet, weten we niet. Vanuit zijn perspectief is die vast best groot. En dichtbij, bereikbaar, soms boven en soms onder hem. Het is voor hem misschien en groot deel van de wereld.
Ik herinner me hoe het was toen ik als kind in de sloot was gevallen. De waterspiegel met waterplanten boven mij en even later -gelukkig- op ooghoogte en daaronder. Misschien ziet de kikker het op die manier.
Als ik diezelfde waterlelie zie vanaf de oever, zittend op het gras, is die heel anders. Mijn blik blijft er even op rusten, ik geniet van de bloem, heb ook even associaties met rouwkaarten en de dood. Dan dwaalt mijn blik verder. Er is tenslotte veel meer te zien: het water, de eendjes, het wuivende riet, de blauwe lucht met witte wolken, een auto en iemand op de fiets.
Op de luchtbeelden in de natuurdocumentaire is de lelie nog slechts een wit stipje. Het trekt nauwelijks de aandacht en is niet meer dan een onderdeeltje van het landschap. De roodbonte koeien in de wei vallen meer op en als de kudde paarden begint te rennen, trekt die alle aandacht.
Spelen met perspectief
Hoe wij dingen waarnemen wordt voor een groot deel bepaald door ons perspectief. Zijn we dichtbij of veraf van wat we zien? Boven, onder, naast iets? Zijn we groter of kleiner? Niet het onderwerp of voorwerp bepaalt onze beleving, maar hoe we ons ertoe verhouden. Vanuit welk perspectief we kijken.
Het is leuk en verrassend om hetzelfde vanuit verschillende hoeken te bekijken. Ga eens op een stoel staan en hurk daarna naast de stoel. Of kijk eens ondersteboven. Je ziet verschillende beelden van hetzelfde en begrijpt precies wat ik bedoel.
Je overtuiging is de baas
Niet alleen het perspectief bepaalt hoe we iets zien, ook onze overtuigingen kleuren ons beeld. Wanneer iets ons triggert, positief maar vaker negatief, dan kunnen we niet meer objectief kijken. De kleuren van de vaas roepen bijvoorbeeld associaties op van het huis van je oma. Voelen die prettig dan zul je de vaas eerder mooi vinden dan wanneer je het niet fijn vond bij je oma.
Stel dat je moeiteloos in een leuk winkeltje de perfecte broek vond. Zonder zoeken en een vermoeiende winkelsessie, hing die daar op jou te wachten. Je bent opgetogen en blij. Terwijl je staat te passen komt er een vage kennis langs die zegt: zou ik niet doen, die broek staat je niet. Jouw blijdschap en je overtuiging dat dit de perfecte broek is, winnen het met gemak van de kennis wiens mening je niet heel belangrijk vindt. Je stemming verandert er nauwelijks door. Voldaan loop je mét de broek de winkel uit.
Als je dezelfde broek past met in gedachten je overtuiging dat je benen te kort zijn, voel je je heel anders. Je twijfelt. De broek is prachtig, maar jouw benen niet. Dezelfde kennis komt langs en zegt hetzelfde. Haar: ‘die broek staat je niet’ hoor jij als ‘je benen zijn te kort voor dat model’ en je besluit niet te kopen.
Betekenis
Overtuigingen en oordelen over jezelf spelen mee in jouw waarneming en gevoel. De zelfverzekerde zeiler geniet van de harde wind, terwijl de onzekere beginneling diezelfde vaartocht ervaart als een hachelijk avontuur.
De woorden van mensen tegen wie je opkijkt of die je hoogacht komen anders binnen dan die van de mensen die je minder serieus neemt. Als jij je bewust bent van wat je kunt, reageer je anders dan bij onzekerheid. Zie jij jezelf als een geluksvogel dan zie je overal kansen, vind je dat het leven je maar slecht heeft bedeeld dan zie je juist dáárvan overal een bevestiging.
Wat we meemaken, horen, zien enz. is in feite zonder betekenis. Wij zijn het zelf die het betekenis geven. Die specifieke betekenis zorgt vervolgens voor onze gedachten en gevoelens en daarmee voor ons gedrag. Je leest het veel vaker: het is niet onze schuld wat ons overkomt, maar wel onze verantwoordelijkheid hoe we ermee omgaan.
Schrijven voor bewustwording
De eerste stap in zelfontwikkeling, eentje die je daarna dagelijks toepast, is je bewust worden van wat je denkt, wat je voelt en hoe je reageert. Niet alleen in je hoofd, maar vooral ook in je lijf. Als je dagelijks of enkele keren per week in je journal of dagboek bijhoudt wat er die dag gebeurde en wat dat met jou deed, leer je je eigen perspectieven en overtuigingen steeds beter kennen.
Als je zover bent dat je weet wat er in jou speelt, kun je bepalen of je het wilt houden, veranderen of wegdoen. Ook daar kun je over schrijven voor meer duidelijkheid en nieuwe inzichten. Schrijven is slecht één van de manieren om steeds meer jezelf te worden, maar wel een hele mooie en makkelijke. Als het je een beetje ligt, brengen pen, papier en een klein beetje zelfdiscipline je verder.
Liefs, Anke
PS
Schrijven kun je helemaal zelf. 😊
Maar wil je wat handreikingen, gebruik dan mijn gratis minibundels of mijn grotere bundels. Wil je liever wat meer steun, hulp en motivatie schrijf dan met mij in een counseling of coachingstraject.
Op dit moment heb ik een paar plaatsen vrij voor het kennismakingstraject Verken je verlangen. Wil je weten wanneer je kunt beginnen, neem dan even contact met me op, per mail of hier.
